Το νόημα
Το νόημα ήρθε πρωί- πρωί στην Πέρα Μεριά στην Κάτω Μεριά, στην Άνω Μεριά, στα νησιά, στα βουνά. Το βράδυ ήρθε άλλο. Απλώθηκε στον ουρανό, στην αμμουδιά στα βράχια στα αλμυρίκια, μπήκε στο μπετό, τους σκελετούς στο αλάτι το πιπέρι, στο φαγητό της Λυδίας στο γάλα το τυρί στα αγριοκάτσικα, μπήκε στο Σούπερ Μάρκετ σε μια έκθεση σε μια πέτρα, σ΄ ένα ξεσκονιστήρι, σ ένα φλυτζάνι νερό στη λειψυδρία. Όλα πήρανε νόημα και οι ανόητοι.
Αν έχει κάτι να μας πει το νόημα, θα ήταν εμφανές στη γλώσσα στις μορφές τη συμπεριφορά, στον λόγο και τις πράξεις.
Τίναξαν, τ ‘αναποδογύρισαν όλα, άδειασαν τον χώρο από το νόημα, το τοπίο έμεινε χωρίς νόημα. Βρήκα δίπλα λίγο, το κράτησα. Γύρω, του γύρισαν την πλάτη χωρίς να χαιρετήσουν.
Το έπιασαν το νόημα, οι εκτός σχεδίου, οι Αμετανόητοι. Δημιουργήσαν το Κεντρικό Πολεοδομικό Συμβούλιο Καταστροφής Νήσων Αιγαίου και Όρων Ελλάδας, (ΚΠΣ- ΚΝΑ-ΟΕ). Δημιουργήσαν το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο Καταστρατήγησης Αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας και Προεδρικών Διαταγμάτων, (ΕΠ-ΣΚΑΣΕ-ΠΔ). Η Ελλάδα έγινε η Μπαταρία της Ευρώ
πης- Δώρο μια πισίνα ανά τουρίστα και ένα ξερό χωράφι ανά αγρότη.
Ανακάλυψαν το βαθύτερο, το υψηλότερο νόημα, το υπέρτατο, της ανάπτυξης των ολιγαρχών. Το αντικρίζουμε σκυμμένοι ή όρθιοι, στη σκιά ή το φως ; Νηστικοί ή φαγωμένοι με κλειστά ή ανοιχτά τα μάτια, υπό γωνία ή μετωπικά με ή χωρίς προοπτική; Το νόημα αναπτύχθηκε ανακατεύθηκε.
Έμεινε λίγο για λίγους, νόστιμο.
Γύρω του περιστρέφονται οι μεγάλο – μικρό εργολάβοι, οι μεγάλο -μικρό αρχιτέκτονες οι τράπεζες, οι καταχαρείς καρχαρίες με μεγάλο- νοήματα, όλη η σημαντικότητα.
Υιοθέτησαν Nέα ονόματα, όπως Νέα Αστυπάλαια, Νέα Σίφνος, Νέα Ιος, Νέα Κέα, όπως Νέα Υόρκη , Νέα Σμύρνη, Νέα Φιλαδέλφεια.
Χωρίς ιδιαίτερο προβληματισμό γύρω από το νόημα του περιεχομένου της μορφής, το νόημα της μορφής του περιεχομένου, το νόημα τους προκύπτει ολοφάνερο, καλλιεργείται ολόκληρο, κόβεται όπου φυτρώνει ελεύθερο.
Βοηθούσης της χωρίς νόημα κυβέρνησης, πλέον, στη χώρα xωρίς νόημα, αναζητούν έργα χωρίς άλλο νόημα, αρκεί να έχουν ένα παραπλανητικό νόημα, ένα καλά κρυμμένο νόημα, ένα παράπλευρο νόημα, ένα ολιγαρχικό νόημα.
Εμείς βλέπουμε το νόημα του κενού βλέμματος της κότας που βαδίζει ευθεία, χωρίς να κοιτά μπροστά, βλέπουμε το νόημα των παγωμένων αισθήσεων, το νόημα της ποιότητας της ανθρώπινης ύπαρξης, του ανέγγιχτου περιβάλλοντος , το νόημα της αρμονίας, το νόημα της λογικής. Οι της αρπακτικής κτίζουν την ερήμωση. Εξυπηρετούν το όραμα τους η ευγένεια των ΜΑΤ, η βουλιμία, η εκμετάλλευση η καταστροφή, χωρίς προσχήματα.
Διακεκριμένοι επιστήμονες ανακάλυψαν το νόημα.
Αν δεν μειωθεί η περιβαλλοντολογική αλλοίωση, η ρύπανση, η φωτορύπανση, ο υπερτουρισμός, των ξένων τα δοχεία – τα ξενοδοχεία, ιδιαίτερα τα τουριστικά σύνθετα καταλύματα, τα «χωριά -πισίνα», αν δεν μειωθούν οι ανεμιστήρες στα βουνά –να εξυπηρετούν μόνο, τις τοπικές ανάγκες και όχι, τις εξαγωγές των μονοπωλίων – τότε είναι βέβαιο ότι θα μειωθούν το προσδόκιμο και η ποιότητα ζωής.
Ίσως αποφευχθεί αν η Ελληνική «αριστεία» με τους συνεργάτες της μεταναστεύσει σ΄άλλους παρθένους πλανήτες. Είναι πιθανόν να βουλιάξουν και αυτοί υπό το βάρος των καταθέσεων σε πολύτιμα μέταλλα.
Ξημέρωσε, το νόημα αποσυνδέθηκε, μπλέχτηκε σκάλωσε, έμεινε ακίνητο στον ορίζοντα, όπως η λέξη – ΤΕΛΟΣ – στις παλιές ταινίες.